De meiden hadden superveel zin om naar de voorstelling te gaan! Ze waren al een aantal keer eerder in het theater geweest en dat had steeds veel indruk gemaakt.

Enthousiast huppelden ze dan ook naar binnen. De voorstelling had een sober, maar wel nieuwsgierig makend decor. Het begon met een vrouw, die later de zangeres bleek. Ze wandelde over podium heen, tussen de buizen van het decor heen waar ze zich af en toe verstopte en tussendoor kroop. Dit alles in stilte.

Na enkele minuten kwam er een jongen bij; de danser. Het was duidelijk dat de twee elkaar ontmoetten. Verder bleef wat ze uitbeeldden erg abstract. Het eerste kwartier waren alle kinderen in de zaal (en dus ook die van ons) geboeid aan het kijken en nieuwsgierig naar wat er zou komen. Wat grappige danspasjes van de danser zorgden voor een aantal lachmomenten, dat vonden de kinderen duidelijk leuk!

Daarna bleef het echter veel te abstract voor jonge kinderen, waardoor ze na een kwartier begonnen af te haken. De betekenis van de voorstelling (ontmoeten, afscheid nemen en in en uit elkaars leven wandelen, wat allemaal gepaard gaat met emoties) werd de kinderen absoluut niet duidelijk. Wat ze uitbeeldden sprak niet echt tot de verbeelding van de kinderen en dat merkte je doordat vrijwel alle kinderen aan hun ouders begonnen te vragen wanneer het afgelopen was.

Jammer dat de zeer weinige tekst die er in het stuk zat in de vorm van liedjes, in het Engels was waardoor de kinderen de context/het gevoel dat ze ermee wilden verduidelijken en benadrukken eigenlijk volledig misten. Onze mening is dat de omschrijving van de voorstelling ‘dans voor kinderen’ niet klopt.

Abstract theater zou beter passen en zou je een duidelijker beeld schetsen van wat je kunt verwachten. Helaas wat ons betreft dus niet Kidsproof, maar meer bedoeld voor volwassenen die het gewend zijn om naar deze kunstvorm te kijken.

Fabiënne en kids

Benieuwd waar deze voorstelling speelt, om het zelf te ervaren? Kijk hier.